Toen ik in oktober 2013 voor het eerst mama werd had ik – oh cliché – steeds minder tijd om te lezen. Verdwijnen in een boek was plots niet meer zo vanzelfsprekend en kwam er steeds minder van. Gelukkig kwam in ruil voor mijn eigen leestijd heel wat voorleestijd. Elke dag een boekje werd hier al gauw een minimum en voorlezen beperkte zich zelden tot het kwartiertje voor het slapengaan. We verzamelden dan ook heel wat kinderboeken. Of dat er nu gewoon veel of te veel zijn, daarover verschillen de meningen hier in huis. Vast staat dat we de afgelopen jaren heel vaak samen genoten: van de origineelste verhalen, de mooiste tekeningen en de heerlijkste personages.

Samen genieten dat doe ik vooral met Zeger en Mona. Zeger is onze zoon van negen en Mona is intussen zeven jaar oud. Mona’s boekengeluk bestaat voorlopig nog uit heel veel kijken en voorgelezen worden, maar Zeger leest intussen ook vlot zelf. En ik vind het zo fijn om dat prille lezersgeluk vanop de eerste rij te mogen meemaken.

Mijn leukste leesmomentje tot hiertoe of mijn favoriete kinderboek? Dat is moeilijk, maar ik ben zelden zo trots geweest als die keer toen ik onze een zoon een tijdje geleden lang na bedtijd betrapte met een boek onder zijn dekbed. Zijn betrapte gezichtje gecombineerd met de pretlichtjes in zijn ogen, dat was sowieso mijn moedermoment van het afgelopen jaar.

En die pretlichtjes hoop ik heel wat kinderen en hun mama’s en papa’s te bezorgen met deze plek: een plek vol boekentips voor uitgelezen kinderen en hun ouders.

Veel leesplezier!