Met haar bijna zes is Mona geen echte kleuter meer: ze wordt nog wel elke dag verwacht in de groene klas, maar zit met haar hoofd alvast bij letters, sommen en leren schrijven. Ze kijkt énorm uit naar wat volgend jaar komt: ze fantaseert over eten in de refter, tweewekelijks met de bus gaan zwemmen, droomt over een nieuwe boekentas en kan niet wachten om te leren lezen.
Echte boeken verslinden,
helemaal zelf en zonder hulp.
Niet van plan om haar leergierigheid of enthousiasme te temperen knik ik haar bemoedigend toe, maar hou ik alvast in het achterhoofd dat dat laatste nog niet voor meteen is. Helemaal zelfstandig leren lezen vraagt immers tijd, geduld en heel wat oefening. En om dat proces een beetje te verzachten houden we in tussentijd de boekenliefde warm door ook volgend jaar (en alle jaren daarna) nog heel veel voor te lezen en samen in boeken te duiken,
Deze ‘Mag ik meedoen?’ is dan ook ideaal. Dit vrolijk gekleurde boek combineert immers voorlezen, zelf lezen én knutselen en is daarmee helemaal op maat van enthousiaste eersteklassertjes.
Het boek begint met het verhaal van Sam, die samen met zijn mama verhuist naar een nieuwe stad. En dat is best wennen: er is het nieuwe huis gevuld met dozen en ook een plein vol kinderen die voetballen en verstoppertje spelen, maar Sam niet echt lijken op te merken… Maar als de zon achter de wolken verdwijnt en het begint te regenen gaat Sam schuilen in een kartonnen doos en krijgt hij al gauw gezelschap…
In het vervolg van het boek gaan Sam en Bram samen knutselen. De tekst heeft een duidelijk ander lettertype nu en bestaat uit korte zinnetjes en eenvoudige woorden die prima te lezen zijn voor wie een paar maanden leesonderwijs achter de rug heeft. Doordat het voorleesverhaal alvast de personages introduceerde gaat het zelf lezen een stuk vlotter. Bovendien vind ik het erg waardevol dat een deel van de zelf te lezen tekst een knutselinstructie is.
De heldere en fris gekleurde tekeningen oefenen een grote aantrekkingskracht uit en passen erg goed bij de fijne sfeer die uitgaat van het verhaal. Daarnaast zijn de illustraties ook veel meer dan louter decoratief: de vele details doen je bij elk volgend rondje lezen weer iets nieuws ontdekken en de kleine zoekopdrachtjes maken het lezen en voorgelezen worden extra leuk.
