Mevrouw kiosk

Olga werkt al heel lang in de kiosk. Ze kent haar klanten door en door en weet precies wat iedereen wil. Het leven passeert haar, letterlijk en figuurlijk. Haar dagen mogen dan wel druk en gevuld zijn met de noden van haar publiek, de avonden zijn van Olga. Dan droomt ze weg, in gedachten maakt ze verre reizen en geniet ze op de mooiste stranden van de mooiste zonsondergangen. En net als je denkt dat het wel bij dromen zal blijven, zorgt een op het eerste zicht hoogst banale gebeurtenis voor een heuse aardverschuiving. Olga besluit haar leven radicaal om te gooien…

‘Mevrouw Kiosk’ vertelt een net even anders en erg origineel verhaal. Het toont dat veranderen niet negatief hoeft te zijn, het is altijd eng en schoon en zoveel andere dingen tegelijk. Bovendien voert het in prentenboeken nog steeds niet voor de hand liggend personage op: hoera dus voor het dikke hoofdpersonage dat niet aan de zijlijn wacht of haar leven ondergaat, maar het net in handen neemt en zich zo ontpopt tot de echte held van het verhaal. Niets is wat het lijkt, niet in prentenboeken en niet daarbuiten.