Anouk had vuurrode wangen van opwinding.
‘Moet je horen!’ riep ze. Ze holde speelplaats op.
‘Hij komt bij ons thuis logeren.’
‘Wie?’ vroeg Laura.
‘Nou,’ riep Anouk, ‘Sinterklaas natuurlijk.’
‘Sinterklaas??’
Als Anouk op een dag op de speelplaats komt en vertelt dat Sinterklaas bij haar komt logeren, kunnen de andere kinderen hun oren niet geloven. Maar Anouk weet het zeker, ze heeft immers de koffer met de kleren van de Sint in de logeerkamer zien staan… En waar de kleren van de Sint zijn daar is toch Sinterklaas?
In dit boek geen onwaarschijnlijke gebeurtenissen of twijfelachtige verklaringen, maar wel een warm en fijn verhaal om voor te lezen aan believers en non-believers. Afhankelijk van wat ze weten, kunnen kinderen dit verhaal immers prima anders invullen of begrijpen. Een ideaal boek dus ook voor ons gezin waar sinds dit jaar enkel nog kind twee gelooft, maar kind één gelukkig nog steeds geniet van de magische sfeer en verhalen die horen bij deze tijd van het jaar.
De zachte kleuren, het vallen van de blaadjes, hoe de wind speelt met je haren en het spel met licht en donker: de illustraties van Sanne Te Loo brengen de herfst en de bijhorende sfeer moeiteloos tastbaar dichtbij. Extra hartjes ook voor de fijne personages: geen piet (al mag dat natuurlijk wel hé, mits respectvol verbeeld),een warme en menselijke Sint en een schoolplein gevuld met een herkenbare en diverse groep kinderen.
