Op een open plek in het bos staat een huisje. Het is een klein, maar sprookjesachtig mooi exemplaar met een torentje en een ster op de punt van het dak. De oude bewoner, een heks zo oud dat zelfs haar rimpels al rimpels hebben, vertrekt en komt niet meer terug. Na een lente en zomer alleen, heeft het huisje er in de herfst genoeg van.
Krakend en piepend staat het op en trekt het door het bos, op zoek naar een nieuwe heks om mee te wonen…
Een lange wandeling brengt het bijzondere huisje langs verschillende bosbewoners: allemaal hebben ze een heks gezien, maar elk van hen stuurt haar een andere richting uit. Als de winter valt en het weer koud en donker wordt, wil het huisje het bijna opgeven, maar dan ziet ze een lichtje…en een jonge heks met wilde krullen en rode wangen. Zij en haar kip maken maar wat graag van het huisje hun thuis.
‘Het huisje zonder heks’ vertelt een origineel en sprookjesachtig warm verhaal. Ik hou van de wondermooie illustraties, op elke bladzijde weet het bos je opnieuw te verrassen. De verschillende seizoenen, uren in een dag en weertypes… zo mooi zag je ze nog nooit!
Dit is een ideaal verhaal om je aan te warmen als het de komende periode buiten steeds natter en donkerder wordt …
