In dit zachtroze boek draait Lynn Pinsart de rollen om: ze vertelt geen traditioneel slaapwelverhaal waarbij ouders hun kroost in bed leggen, maar laat de kinderen het heft in handen nemen. Die kinderen stellen immers vast dat de grote mensen ‘stikkapot, doodop en pompaf’ zijn en ze leiden hen dan ook maar al te graag richting bed en dromenland. In wat volgt lees je een warme ode aan vaders en moeders en een kleurrijke bloemlezing van de tientallen rollen die ze doorheen de dag vervullen: ze zijn immers niet alleen poetswonder en chef-kok, maar ook gewichtheffer, dirigent en waarzegger.
De humor in dit boek zit in de tekst én in de tekeningen, het plezier spat van de pagina’s af. De illustraties zijn licht chaotisch en druk, maar ook warm en liefdevol en daarmee zijn ze een prachtige metafoor voor het ouderschap. Extra fijn is dat de personages in dit boek even divers en kleurrijk zijn als de gezinnen rondom je en dat er wordt gevaderd en gemoederd los van stereotypes of genderverwachtingen: zo draagt in dit boek een mama de vuilzakken weg en roert een vader in de kookpotten.
‘Ik stop de grote mensen in bed’ is een origineel, hartverwarmend en hilarisch bedtijdverhaal voor alle vermoeide ouders en hun niet moe te maken kroost.
