Op een vuilnisbelt, in een zelfverklaard kasteel woont Rotkat: een geelrode gestreepte poes die alles durft en minstens deels daardoor zijn rechteroog verloor na het per ongeluk opeten van een bevriende meeuw. Oeps! Maar ook dat akkefietje weet de poes niet uit zijn lood te slaan: met een rotvaart én een glimlach raast Rotkat door het leven en de vuilnisbelt. Letterlijk niets lijkt hem te kunnen deren: geen boze visverkoper, niet de angst om te worden opgepikt door Ad de kattenvanger en dus ook zijn kwijtgespeelde rechteroog niet. Dit boek uit de serie Tijgerlezen vertelt een heerlijk optimistisch verhaal over een eigenzinnige en zelfverzekerde kat voor wie het leven één groot feestje is. Een goeie reminder voor ons oudste kind dat houdt van veilig, voorzichtig en vertrouwd en niet gauw zal kiezen voor te hoog, te snel of te ver weg. Rotkat laat zien dat er ook on the edge heel wat te beleven is en dat dat niet per se negatief hoeft af te lopen. Laat je trouwens niet misleiden door de naam van het hoofdpersonage: Rotkat mag dan houden van een leven buiten de lijntjes, deze poes heeft een hart van goud. Het heerlijk verhaal, het ontwapenende hoofdpersonage en de prachtige tekeningen van Milja Praagman maken dit boek tot een absoluut pareltje in de Tijgerlezen-serie.
Zoals je kan zien op de foto’s is ‘Rotkat’ rijk geïllustreerd en is de tekst vrij kort. Een ideaal boek voor een enthousiaste beginnende lezer met een paar maanden leesgeluk op de teller!
