Als om 7u00 de wekker gaat wordt Meneer Krokodil ruw uit zijn slaap gehaald. Hij poetst zijn tanden (en dat zijn er veel!), kleedt zich aan en neemt een snel ontbijt alvorens naar zijn werk te vertrekken. In wat volgt haast Meneer Krokodil zich door een erg herkenbare ochtendspits door de stad – inclusief automobilisten die géén moeite doen om de plassen te ontwijken… maar waar werkt hij nu precies?
‘Overdag is hij een krokodil’ vertelt zonder woorden, maar in sublieme tekeningen een doorsnee ochtend uit het leven van Meneer Krokodil. Heerlijk om kinderen zelf te laten vertellen wat ze zien en om te merken hoe hen telkens andere dingen opvalt. Toch is het verhaal ook meer dan dat: op ingenieuze manier wordt er met het verwachtingspatroon gespeeld en wordt de lezer gedwongen tot nadenken: wie is Meneer Krokodil nu echt? Op de verschillende bladzijden is een afwisseling te zien tussen overzichtsbeelden en meer gedetailleerde beelden in rustige en zachte kleuren. Dat maakt het ook visueel een erg interessant boek waar je ook na een eerste keer lezen – en dus het kennen van het einde en de pointe – opnieuw en opnieuw in wil verdwalen.
