Naast een paar fijne boeken om zelf te lezen ging voor Mona ook dit dikke voorleesboek mee op vakantie. Ik kende de grote boze heks, maar las haar avonturen nog niet: ik herinnerde me mijn jongere zus tijdens haar lagereschooltijd de verhalen over de lichtjes knorrige maar eigenlijk door en door goeie heks gretig verslond en de mooie boeken met steeds weer prachtig gekleurde kaft verzamelde in haar boekenkast.
Het bekende personage van Hanna Kraan betekende dan ook niet alleen voor Mona, maar ook voor mij een erg fijne ontdekking. Zoals haar naam doet vermoeden is de benige heks met haar lange zwarte haren vaak chagrijnig en bijna altijd onvoorspelbaar. Toch nestelt ze zich meteen in je hart: behalve vlug boos, is ze immers ook warm en attent en naast dieren in kikkers of snuitkevers veranderen kan ze ook appeltaarten, pannen soep of warme chocolademelk toveren. Klinkt goed, toch?
De gele verzamelbundel die je hier ziet, bevat een hele reeks originele verhalen: ze gaan over de heks, de egel en de haas, de merel, de uil en alle andere dieren in het bos. De avonturen zijn gevuld met toverspreuken, grapjes, en vriendschap, maar blinken vooral uit in het tonen van echte en herkenbare emoties.
En dus las ik kilometers- en urenlang verhalen uit het bos voor: over de uil die zo graag een dichter wil zijn, maar de juiste woorden niet vindt, over het struikeltouwtje, het ochtendhumeur van de egel en het allermooiste kerstfeest. Mona hing aan mijn lippen, maar ook ikzelf genoot. De verschillende personages met hun eigen uitgesproken karakter zijn immers ideaal om je arsenaal aan voorleesstemmetjes te etaleren. De prachtige tekeningen in de magisch mooie kleuren passen, tot slot, heerlijk bij de sfeer die uit de verhalen spreekt.
