Het is woensdagmiddag en hij is boos. Boos omdat het regent en omdat hij helemaal mee naar zijn zusjes dansles kwam gefietst en hier nu een uur moet zitten wachten. Hij was liever alleen thuisgebleven, maar voor bijna twee uren op zichzelf vindt mijn weke moederhart hem met zijn 8 jaar nog wat te jong en te onervaren – hij denkt daar natuurlijk anders over, dat spreekt. Als ik ‘Sneeuwwit’ uit mijn zak haal en voorstel nog wat verder te lezen, voel ik zijn weerstand zakken. Ik schuif wat in zijn richting en samen laten we ons verrassen door de namen van de zeven dwergen, de hilarische manier waarop de spiegel de koningin toespreekt en kalmeert en de frisse jonge vrouw die Sneeuwwit is in deze fijne hervertelling van het gekende sprookje van de gebroeders Grimm.
In deze versie van ‘Sneeuwwitje’ blijft het licht gruwelijke verhaal waarbij een mooi en lief prinsesje dreigt te worden gedood door haar boosaardige stiefmoeder overeind, maar de toon van deze remake is duidelijk anders. Humor en spot spelen een belangrijke rol en er wordt ruim plaats voorzien voor de karaktertekening van de personages en de psychologische spelletjes die ze spelen of die met hen worden gespeeld. Ook Sneeuwwit is niet het Sneeuwwitje van toen en maakt in het verhaal een duidelijke evolutie door. Aanvankelijk lijkt de koningsdochter vooral naïef, volgzaam en te goed voor deze wereld, maar het avontuurtje met de appel blijkt een duidelijk moment van catharsis. Tijdens haar verkwikkende dutje heeft het mooiste aller meisjes kennisgemaakt met begrippen als autonomie en keuzevrijheid en van zodra ze wakker wordt, is ze niet bereid nog langer genoegen te nemen met de rol die het leven en het sprookje voor haar hebben voorzien. Dat moment van loutering en die nieuwe Sneeuwwit zorgen voor een gevoelig ander einde van deze oorspronkelijk 19de-eeuwse vertelling en maken zo het levensverhaal van de sneeuwwitte prinses met de ravenzwarte haren opnieuw relevant voor een nieuwe generatie kinderen.
Deze uitgave is bovendien erg mooi vormgegeven: de blauwe linnen kaft en de prachtige illustraties van Mark Janssen maken dit boek een opvallend exemplaar, zo eentje dat onbewust maar overduidelijk staat te blinken tussen de andere boeken in de kast. Ook de rijke taal en spitsvondige woordspelletjes maken dit boek voor taalfanaten een waar cadeautje.
