Dit boek kocht ik een aantal weken geleden met het oog op een lange rit naar Frankrijk. Ik hoopte hiermee Mona, die niet van autorijden, maar wel van mooie boeken houdt – overduidelijk een kind van haar moeder -, wat te kunnen afleiden. Het bleek een goeie gok: dit geweldige zoekboek maakte de rit naar het zuiden beduidend korter en werd ook sindsdien nog vaak uit de boekenmand gevist: het bleek bijvoorbeeld ook ideaal om de wachttijd op restaurant te doden.
In ‘Waar is de taart’ volg je een tiental dieren doorheen verschillende landschappen. Anders dan de titel suggereert, zijn er veel meer verhalen te ontdekken dan louter dat rond de taart. Er is bijvoorbeeld een ontroostbaar konijntje, een gezin roze varkentjes, een moeder eend die maar liefst 11 kuikentjes in de gaten te houden heeft, een ooievaar, enzovoort. Allemaal maken deze dieren doorheen de verschillende pagina’s iets mee en je kan dus elke keer dat je het boek kiest je focussen op een ander dier en zo een ander verhaal lezen. Gegarandeerd uren zoek- en kijkplezier dus. Erg fijn ook dat de avonturen die worden beleefd op geen enkele manier zoetsappig of flauw zijn: de dieren tonen grote en niet altijd fraaie emoties: ze maken zich boos, achtervolgen elkaar en halen daarbij halsbrekende stunts uit… en op het einde lijkt dan alles wel goed af te lopen, maar de ratten – die de taart probeerden stelen – worden stevig vastgebonden aan een boom en krijgen geen stukje van de taart. Best verfrissend, vind ik en ook wel interessant om te kijken hoe – in ons geval – beide kinderen daar heel anders op reageren
Thé Tjong-Khing won al een hele reeks prijzen voor dit fantastische boek en da tis volgens mij meer dan terecht: fantastische illustraties, humor, goeie verhalen, interessante personages, dit boek heeft het allemaal… Goednieuws voor wie net als wij fan is: er werden intussen ook al verschillende vervolgverhalen gemaakt.
