Voor dit boekje maakte Marit Törnqvist tekeningen bij een wiegeliedje van Astrid Lindgren dat nooit eerder in boekvorm verscheen. Die tekeningen zijn ronduit prachtig: elke bladzijde is een klein schilderijtje en door het spel met licht, kleur en schaduw zie je het letterlijk bladzijde na bladzijde langzaamaan donker worden.
Voor mij heeft dit verhaal iets nostalgisch: sowieso stralen de sfeervolle tafereeltjes iets van lang vervlogen tijden uit, maar het boek doet me ook denken aan een kartonnen boekje uit mijn eigen kindertijd. In dat boekje gaan op een boerderij alle dieren één voor één slapen en dat is ook hier de eenvoudige verhaallijn: een poesje gaat langs bij verschillende dieren die zich klaarmaken voor de nacht. Bij de veulentjes, lammetjes en konijntjes zijn echter altijd exemplaren die liever willen spelen dan slapen. Een boekje om helemaal rustig van te worden en zeker ook te begrijpen voor erg jonge kinderen.