‘Ik zie, ik zie’… en ik raak maar niet uitgekeken op dit buitengewoon rijke en mooie prentenboek!
In deze gele eyecatcher bundelen twee Oekraïense illustratoren zo goed als alles wat er te ontdekken valt over het belangrijkste zintuig van de mens, zijn zicht. Het boek is zo ruim en veelzijdig, dat het erg moeilijk is om het inhoudelijk samen te vatten. Het gaat over de rol die je ogen, maar ook het licht en je hersenen spelen bij waarnemen en interpreteren, over kleuren, spiegels en gezichtsuitdrukkingen, maar ook over hoe tekens en symbolen je zonder woorden een heleboel informatie geven, over brillen, blindheid en braille – een systeem dat met behulp van amper 6 puntjes 64 combinaties maakt voor letters, cijfers en symbolen – en over optische hulpmiddelen zoals telescopen en periscopen, verschillende gezichtspunten, schoonheid en verbeelding.
Letterlijk elke dubbele bladzijde focust op een nieuw onderwerp en doet je naar dit zintuig kijken door een andere bril: vaak op wetenschappelijke manier, maar ook op filosofische, praktische, sociale en kunstzinnige wijze. En helemaal zoals dat hoort voor een boek over zien en kijken is ‘Ik zie, ik zie’ ook visueel een feestje: door het gebruik van felgeel, helderblauw en fluo-oranje springt het boek meteen in het oog, maar ook de illustraties en infographics zijn helemaal op punt, aantrekkelijk, duidelijk en buitengewoon mooi!
Omwille van zijn schoonheid, maar ook inhoudelijk kan dit boek voor heel veel verschillende leeftijden. Per bladzijde kan je immers in één oogopslag al zien waarover het gaat, voor kleinere kinderen kan je dus makkelijk dingen aanduiden of in vereenvoudigde taal verduidelijken, maar voor oudere kinderen zijn er ook tal van kleine stukjes tekst die erg gedetailleerde en uitgebreide informatie geven en eerlijk, ik leerde zelf ook ontzettend veel bij.
Dit felgekleurde boek is dus niet alleen een blikvanger, maar gooit ook hoge ogen op inhoudelijk, wetenschappelijk en filosofisch vlak.
