“Het punt van vertrek kan ik als het gelukkigste van mijn leven zien.”
Zo begint de wonderlijke expeditie van Willem en Jacob, twee robots die op ontdekking gaan ‘buiten de Muur’ en daar hopen de oorsprong van hun bestaan te vinden. Willem en Jacob mogen dan fysiek wel erg op elkaar lijken, ze verschillen ook sterk en ervaren daardoor hun reis op een heel andere manier. Die variatie in ‘fabriekshardware’ (zoals Willem stelt) zorgt ook voor niet-robots voor interessante inzichten die vaak erg dichtbij en herkenbaar aanvoelen.
Een sciencefictionverhaal over robots is niet datgene waar ik een bij een bibliotheekbezoek spontaan naar grijp, maar toch trok dit boek meteen mijn aandacht. Dat had vast te maken met de prachtige kleuren en illustraties, maar er is ook meer. Dit boek reduceren tot louter een sciencefictionverhaal zou het immers oneer aandoen. De fascinerende en filosofische tekst in dit boek is scherp en raak en doet jonge lezers stilstaan bij allerlei evidente dingen in deze wereld en formuleert tegelijkertijd een aantal existentiële vragen. En dan die tekeningen! Het label van @boycott_books is voor mij ondertussen een keurmerk voor visueel sterke jeugdliteratuur en dit boek past helemaal in dat idee. Net zoals bij ‘Issun Boshi’ doen de illustraties hier meer dan louter de tekst ondersteunen en krijgen ze alle ruimte om een glansrol te spelen – en dat is helemaal terecht.
Met hun 4 en 7 jaar zijn Mona en Zeger nog te jong om de gelaagdheid van dit boek en de subtiele humor te begrijpen. Ik genoot voor nu dus zelf van de wonderlijke expeditie van Willem en Jacob en noteer dit boek alvast op Zegers lijstje voor over een jaar of 3.
