“Het is tijd om hem los te laten’” zegt mama.
Raaf weet niet hoe lang hij heeft gehuild.
Een kwartier? Twee uur?
De vacht van Roef is nat door de tranen.
Zijn harige monsterhaar plakt aan elkaar.
“Ik durf niet,” zegt Raaf.
“Dat weet ik,” zegt mama.
“We doen het samen.”
Raaf en Roef zijn onafscheidelijk, de kleine jongen en zijn harige monster voetballen urenlang samen in het park. Tot op een dag Roef ziek wordt en de dierendokter zegt dat hij hem onmogelijk beter kan maken. Raafs hart breekt… ‘Een nest voor Roef’ is een erg mooi boekje over vriendschap en afscheid nemen voor beginnende lezers. Ondanks de keuze voor eenvoudige woorden en korte zinnen wordt hier toch een ontroerend en inhoudelijk interessant verhaal verteld. Daarnaast vielen ook de leuke tekeningen van Ilse Hermans hier enorm in de smaak.
Voor Zeger is dit boekje intussen wat makkelijk, maar wij houden deze fijne reeks alvast in het achterhoofd voor als Mona over een dikke twee jaar leert lezen.
